'Europa was heel even verenigd: in een schreeuw van opluchting'

In dit artikel:

Lezeres Cheyenne De Clercq uit haar teleurstelling over de recente ontwikkelingen rondom het Eurovisie Songfestival 2024, waarbij de idealen van liefde, vrede en samenhorigheid die ooit centraal stonden, ver te zoeken zijn. Ze stelt kritische vragen over de waardering van bepaalde acts, zoals het onverwachte succes van Espresso Macchiato en het uitblijven van punten voor Zwitserland en Albanië, en uit haar verbazing over het stoppen van populaire acts zoals Milkshake Man in de halve finales. De Clercq richt vooral haar kritiek op de controversiële deelname van Israël, die volgens haar onzorgvuldig is verlopen en geen heldere beleidslijn kende, ondanks het duidelijk aanwezige politieke conflict rondom Gaza.

Ze benadrukt dat het Songfestival oorspronkelijk een apolitiek evenement hoort te zijn, bedoeld om een verdeeld Europa te verenigen, maar stelt vast dat die neutraliteit niet meer te handhaven is, mede door Israëlische campagnes die met overheidssteun stemmen proberen te winnen. Volgens haar maakt deze politieke inmenging het festival per definitie politiek. De beslissing van de Europese omroepunie (EBU) om Israël toe te laten, ondanks eerdere uitspraken over neutraliteit, noemt ze minstens zo politiek als een uitsluiting zou zijn geweest. De Clercq juicht het toe dat de VRT steviger standpunten inneemt en hoopt dat andere omroepen en de internationale gemeenschap een krachtig signaal geven om het geweld te stoppen en de oorspronkelijke waarden van liefde en vrede te herstellen. Ze sluit af met de oproep dat het inmiddels niet meer vijf voor twaalf is, maar “lang voorbij middernacht” met ernstige gevolgen voor iedereen, inclusief politieke leiders als Poetin.